امید

امیدواری

←در زبان پارسی باستان(پارسی هخامنشی و ماقبل آن):"هومائیتا" یا "هومائیتیا" یا "هومائیتی" متشکل از "هو"(بمعنی خوب، خوش، نیکو)+"مائیتا"(بمعنی اندیشه، نظر، نظرداشت/موجود در نامی کهن دیگر همچون آرمائیتا یا همان آرمیتا که" آر" در آن مخفف از آریا ولی بمفهوم خوب). طبق سنگ نبشته ها و دست نبشته های عهد باستان، "هومائیتا" در عصر ماد و پارس بعنوان نامی دخترانه، بسیار رایج بوده است و تاریخ نگاران یونانی نیز در کتب خود این نام ایرانی را، "آمِتیس"، "آمیتیس"، "اَمیتیس" و گاه "اِمِتیس" نوشته اند. واژه "آمیتا" در زبان سنسکریت(هندی باستان) را باید با "هومائیتا" پارسی باستان هم ریشه دانست که هر دو زبان از جمله زبان های هند و اروپایی یا بعبارتی آریایی میباشند. ←در زبان پارسی پهلوی:"اُمیت". ←در پارسی جدید:"امید".