ثائر

[ ءِ ] (ع ص ، اِ) نعت فاعلی از ثور و ثوران. || کینه کشنده ٔ دوست یا خویشاوند. کینه خواهی که آرام نگیرد تا قصاص نیابد. کینه کشنده . قصاص کننده . || خشم . غضب . یقال:ثار ثائره ؛ أی هاج . || ثائرالرأس ؛ ژولیده و پریشان موی .