ریک

(مازنی) لبخند همراه با نشان دادن دندان.

ریک واژه ای است که در پساوند ( قافیه ) به زبان فردوسی در شاهنامه آمده است و آوردن یک لغت در پساوند درباره فردوسی یعنی اینکه خواهان نگهداری یک واژه ی در حال انقراض بوده است .تا امروز نولدکه استاد آلمانی ادب پارسی و علامه قزوینی حکم بر نافارسی بودن این واژه داده اند ولی به نظر می رسد ریک در اوستایی به معنای باقی بوده است .و از اوستایی در دری درون شده است و فردوسی حکیم دانسته این واژه را آورده است .

ریک واژه ای است که در پساوند ( قافیه ) به زبان فردوسی در شاهنامه آمده است و آوردن یک لغت در پساوند درباره فردوسی یعنی اینکه خواهان نگهداری یک واژه ی در حال انقراض بوده است .تا امروز نولدکه استاد آلمانی ادب پارسی و علامه قزوینی حکم بر نافارسی بودن این واژه داده اند ولی به نظر می رسد ریک در اوستایی به معنای باقی بوده است .و از اوستایی در دری درون شده است و فردوسی حکیم دانسته این واژه را آورده است .

ریک واژه ای است که در پساوند ( قافیه ) به زبان فردوسی در شاهنامه آمده است و آوردن یک لغت در پساوند درباره فردوسی یعنی اینکه خواهان نگهداری یک واژه ی در حال انقراض بوده است .تا امروز نولدکه استاد آلمانی ادب پارسی و علامه قزوینی حکم بر نافارسی بودن این واژه داده اند ولی به نظر می رسد ریک در اوستایی به معنای باقی بوده است .و از اوستایی در دری درون شده است و فردوسی حکیم دانسته این واژه را آورده است .

ریک در شاهنامه چند بار آمده است و بزرگان درباره ی آن دیدگاه نوشته اند و گروهی بر این باور هستند که به معنای شادمانی و بخت نیک است و گروهی آن را ویحک عربی می دانند که در نگاشتن دیگرگون شده است . شاید با rich انگلیسی همریشه باشد یعنی مال و مایه و در مرده ریگ هم همین لغت باشد .