هودنه

اوتانه (اوتان، اوتانس، هوتن، هوتانس، هودنه، اومیتنه). اوتانَه (فارسی باستان)/ هودَنَه (عیلامی)/ اومیتَنَه (بابلی)/ اوتانِس (یونانی)/ اوتان/ هوتانس/ هوتن. پسر ثوخْرَه (به روایت داریوش در کتیبه بیستون). از اهالی ناحیه پارس، از بزرگان و صاحب منصبان هخامنشی و از سرداران داریوش در نبرد با گَئومات. هرودوت او را برادر کاساندان و برادر زن کورش دانسته است. فیدوما، یکی از زنان کمبوجیه و گئومات و سپس یکی از زنان داریوش، دختر اوتانه بود. اوتانه از پیشگامان برقراری حاکمیت مردم در ایران بود. به گزارش هرودوت، پس از سرکوب گئومات و پیش از اینکه داریوش به پادشاهی برسد، جلسه ای پنج روزه با شرکت هفت تن از بزرگان کشور برای تعیین نوع حکومت و چگونگی توزیع قدرت برگزار شد. در این جلسه، نظر اوتانه به تلخیص بر این بود که:«هیچکس نمی باید به تنهایی حاکم بر سرنوشت کشور باشد و در چنین حالتی، فرمانروای مطلق به دام خودکامگی خواهد افتاد و مردم را به فساد و چاپلوسی سوق خواهد داد. بهترین شکل حکومت، حکومت مردم است و اینکه مردم عهده دار اداره امور کشور باشند. به این ترتیب که مردم برای اجرای حق حاکمیت خود، مسئولانی را انتخاب کنند و تصمیمات هر مسئولی پس از اینکه به شور گذاشته شد، اجرا گردد.» اما داریوش که یکی از این هفت نفر بود، با این نظر مخالفت می کند و می گوید که «بهترین شکل حکومت آن است که یک نفر به عنوان شاه بر همۀ مردم فرمانروایی کند.» پس از اینکه داریوش موفق می شود نظر خود را به دیگران بقبولاند و خود نیز در نهایت به پادشاهی برسد، اوتانه با این شرط که پس از این نه به کسی فرمان بدهد و نه از کسی فرمان ببرد، از تمامی مسئولیت های خود کناره گیری می کند.