وراوی

وراوی برگرفته از "ور" به معنای نزدیک، کنار و "او" با حرف الف فتحه دار و حرف واو ساکن به معنای آب است و "ی" که پسوند است. پس وراوی یعنی کسی یا چیزی که کنار آب است. برخی شواهد تاریخی نشان از آن دارد که موسسان وراوی کنونی مهاجرانی از سیوند فارس بوده اند که به علت شغل دامپروری برای نخستین بار در کنار منبع آب شیرین فصلی یا همان تالاب فصلی وراوی (شط وراوی) سکنی گزیده اند و سپس وراوی جدید را ایجاد کرده اند. آثار تاریخی پیش از اسلام مربوط به وراوی ها در شمال غرب وراوی با نام "عربی" و قلعه و مقبره های دماغه گره موجود است.

نام بخشي از توابع شهرستان مهر (حدود 390 كليومتري شيراز واقع در جنوب استان فارس)