کنه

کَنِه ( kane): در معنای علمی و بیولوژیک: کَنه ها از جانوران کوچک انگلی هستند. کنه ها بندپا هستند و از نظر علمی به دو گروه کنه های حیوانی یا Ticks و سایر کنه ها یا MItes تقسیم می شوند که گروه اخیر را برخی هیره می نامند. در باور عامه نام کنه فقط به کنه های حیوانی اطلاق می شود که این نوع کنه ها از راه خوردن خون پستانداران، پرندگان و گاه خزندگان و دوزیستان تغذیه می کنند. کنه ها به همراه هیره ها زیرردهٔ کنه سانان (Acarina) را تشکیل می دهند. کنه ها دارای انواع یک میزبانه، دومیزبانه و سه میزبانه هستند. کنه های ایکسودس، هیالوما و بوافیلوس از خانواده سخت کنه ها عمدتاً در نشخوارکنندگان ایجاد بیماری می کنند. کنه های مرغی (ارگاس پریسکوس) از خانوادهٔ نرم کنه ها هستند. استفاده از انواع سموم حشره کش مانند کومافوس، فن والریت، پرمترین و فلومترین در مبارزه با این انگل ها مؤثر است. [Chisholm, Alec H.". The Australian Encyclopaedia. Sydney:Halstead Press. 1963] ریشه ی واژه: همان طور که اشاره شد این اسم خاص و دربرگیرنده ی پاره ای از جانوران است؛اما با توجه به تحقیقات بدست آمده از دانش زبانی , علت نام گذاری این حیوان به واسطه ی خصوصیات این جانور است؛واژه ی کنه خاستگاه پارسی دارد و اشتقاقی از مصدر فعل [کَندَن] است.علت این نام گذاری ویژگی کندن و گزیدن این جانور است. [رگه ی پاره ای از واژگان پارسی/مهندس هومن نانکلی/انشارات نوید شیراز/1389] معنای استعاری و کنایی: با توجه به مطالب ذکر شده و خصوصیات این جانور؛ به فردی که مانند این حشره رفتار و به اصطلاح سِمِج است کنه میگویند. [مثل کنه چسبیدن ؛ سماجت به خرج دادن . اصرار و ابرام بسیار کردن.] (فرهنگ فارسی معین ).

کُنه روسری مستطیل شکل زنان یاسوجی