خلخاللغتنامه دهخداخلخال . [ خ َ ] (اِخ ) یکی از شهرستانهای هشتگانه ٔ آذربایجان استان سوم کشور است بحدود و مشخصات زیر: 1- حدود: از شمال شهرستان اردبیل ، از جنوب شهرستان زنجان ، از خاور کوههای طالش ، از باختر شهرستانهای سراب و میانه .
خلخاللغتنامه دهخداخلخال . [ خ َ ] (ع اِ) پای برنجن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). پای آورنجن . پای ورنجن . حِجل . حَجل . (یادداشت بخط مؤلف ). حلقه ای را گویند از طلا و نقره و امثال آن که در پای کنند. (برهان قاطع). ج ، خلاخل ، خلاخیل . (مهذب الاسماء) <spa
خلخاللغتنامه دهخداخلخال . [ خ َ ] (ع ص ) باریک . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). یقال : ثوب خلخال ؛ جامه ٔ باریک .
خلخال فلکلغتنامه دهخداخلخال فلک . [ خ َ ل ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید و ماه است . (برهان قاطع).
خلخال زرلغتنامه دهخداخلخال زر. [ خ َ ل ِ زَ ] (اِخ ) شهریست که امروز خلخال نامیده میشود. صاحب برهان و انجمن آرای ناصری و آنندراج آنرا قریب گیلان دانسته اند : ز پرگار آن حلقه برکرد سرکه خوانندش امروز خلخال زر.نظامی .
خلخال زرلغتنامه دهخداخلخال زر. [ خ َ ل ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پای برنجن . (آنندراج ). || کنایه از آفتاب عالمتاب . (آنندراج ) : چو خاتون یغما بخلخال زرز خرگاه خلخ برآورد سر.نظامی .
خلخال پوشلغتنامه دهخداخلخال پوش . [ خ َ ] (نف مرکب ) پوشنده ٔ خلخال . آنکه خلخال دارد. آنکه پای آورنجن پوشیده است : همه عنبرین دار و خلخال پوش سر زلف پیچیده بالای گوش .نظامی .
خلخالیانلغتنامه دهخداخلخالیان . [ خ َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان بره سر طالشدولاب بخش رضوان شهرستان طوالش . دارای 235 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ انیاچال و محصول آنجا برنج و لبنیات . شغل اهالی زراعت و راهش مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl
حسن خلخالیلغتنامه دهخداحسن خلخالی . [ ح َ س َ ن ِ خ َ ] (اِخ ) (ملا...) ابن سید درگذشته ٔ 1014 هَ . ق . او راست : حاشیه ای بر انوارالتنزیل . (هدیة العارفین ج 1 ص 291).
حسین خلخالیلغتنامه دهخداحسین خلخالی . [ ح ُ س َ ن ِ خ َ ] (اِخ ) ابن حسن حسینی حنفی . درگذشته ٔ 1014 هَ . ق . حاشیه بر انوارالتنزیل و شرح کافیه و رساله در مبداء دارد. (هدیةالعارفین ج 1 ص 321) (ذریعه
خلخال فلکلغتنامه دهخداخلخال فلک . [ خ َ ل ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید و ماه است . (برهان قاطع).
بافرجنلغتنامه دهخدابافرجن . [ ف َ ج َ ] (اِ) مبدل پاورنجن و پابرنجن ، که خلخال باشد، بمعنی پارنجن . خلخال . (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 181). پای برنجن . (ناظم الاطباء). رجوع به پابرنجن و رجوع به خلخال شود.
خلخال فلکلغتنامه دهخداخلخال فلک . [ خ َ ل ِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خورشید و ماه است . (برهان قاطع).
خلخال زرلغتنامه دهخداخلخال زر. [ خ َ ل ِ زَ ] (اِخ ) شهریست که امروز خلخال نامیده میشود. صاحب برهان و انجمن آرای ناصری و آنندراج آنرا قریب گیلان دانسته اند : ز پرگار آن حلقه برکرد سرکه خوانندش امروز خلخال زر.نظامی .
خلخال زرلغتنامه دهخداخلخال زر. [ خ َ ل ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پای برنجن . (آنندراج ). || کنایه از آفتاب عالمتاب . (آنندراج ) : چو خاتون یغما بخلخال زرز خرگاه خلخ برآورد سر.نظامی .
خلخال پوشلغتنامه دهخداخلخال پوش . [ خ َ ] (نف مرکب ) پوشنده ٔ خلخال . آنکه خلخال دارد. آنکه پای آورنجن پوشیده است : همه عنبرین دار و خلخال پوش سر زلف پیچیده بالای گوش .نظامی .
خلخال محلهلغتنامه دهخداخلخال محله . [ خ َ م َ ح َل ْ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گیلجان شهرستان تنکابن با دویست تن سکنه . آب آن ازرودخانه ٔ تیردم و محصول آنجا برنج و مرکبات . شغل اهالی زراعت می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
ابوخلخاللغتنامه دهخداابوخلخال . [ اَ خ َ ] (اِخ ) موضعی قرب باطلاق ابوکلام بر ساحل غربی دجله نزدیک مقام عزیز.