ابوالحارثلغتنامه دهخداابوالحارث .[ اَ بُل ْ رِ ] (اِخ ) محمدبن عبداﷲ الحرانی کاتب . به عربی شعر می گفت و دارای دیوان است . (ابن الندیم ).
ابوالحارثلغتنامه دهخداابوالحارث . [ اَ بُل ْ رِ ] (اِخ ) کنیت سریج بن یونس مروزی . رجوع به سریج ... شود.
ابوالحارثلغتنامه دهخداابوالحارث . [ اَ بُل ْ رِ ] (اِخ ) کنیت غیلان بن عقبةبن مسعود، معروف به ذوالرمة شاعر. رجوع به ذوالرمه ... شود.
ابوالحارثلغتنامه دهخداابوالحارث . [ اَ بُل ْ رِ ] (اِخ ) کنیت معزالدین سنجربن ملکشاه . رجوع به سنجر... شود.
ابوالحارثلغتنامه دهخداابوالحارث . [ اَ بُل ْ رِ ] (اِخ ) کنیت ملک المنصور شیرکوه بن شاذی بن مروان ، عم ّ سلطان صلاح الدین ایوبی . رجوع به شیرکوه ... شود.