ابوالهذیللغتنامه دهخداابوالهذیل . [ اَ بُل ْ هَُ ذَ ] (اِخ ) زُفربن الهذیل بن قیس بن سلیم ، اصفهانی . عالم و عابد و محدث . و او معاصر سفیان ثوری و ابوحنیفه و شریک بن عبداﷲ بود. وفات او در 158 هَ . ق . به بصره بوده است و او بیشتر به مذهب ابوحنیفه مایل بود.
ابوالهذیللغتنامه دهخداابوالهذیل . [ اَ بُل ْ هَُ ذَ ] (اِخ ) علأبن فضل بن عبدالملک . صاحب حدیث عکراش . محدث است .
ابوالهذیللغتنامه دهخداابوالهذیل . [ اَ بُل ْ هَُ ذَ ] (اِخ ) عمران بن عبدالرحمن الصنعانی . محدث است و عبدالرزاق از وی روایت کند.
ابوالهذیللغتنامه دهخداابوالهذیل . [ اَ بُل ْ هَُ ذَ ] (اِخ ) غالب . تابعی است . او از انس بن مالک و ابراهیم و از او منصور و علی بن صالح و اسرائیل روایت کنند.
ابوالهدیللغتنامه دهخداابوالهدیل . [ اَ بُل ْ هََ ] (ع اِ مرکب ) کبوتر. (مهذب الاسماء). ابوعکرمه . ابوسهل .کبتر. کفتر. حمام . حمامة. کالوج . نامه بر. سماروک .
عمرانلغتنامه دهخداعمران . [ ع ِ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان صنعانی ، مکنی به ابوالهذیل . محدث است . رجوع به ابوالهذیل (عمران بن ...) شود.
عمران صنعانیلغتنامه دهخداعمران صنعانی . [ ع ِ ن ِ ص َ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان صنعانی ، مکنی به ابوالهذیل . محدث است . رجوع به ابوالهذیل (عمران بن ...) شود.
زفربن الهذیللغتنامه دهخدازفربن الهذیل .[ زُ ف َ رِ نِل ْ هَُ ذَ ] (اِخ ) رجوع به ابوالهذیل زفربن الهذیل ابن قیس و اعلام زرکلی ج 1 ص 334 شود.
محمدلغتنامه دهخدامحمد. [ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) ابن هذیل . رجوع به ابوالهذیل محمدبن هذیل معروف به علاف و وفیات الاعیان ج 4 صص 265 - 267 شود.