چاخورهلغتنامه دهخداچاخوره . [ رَ / رِ ] (نف مرکب ) نقّاب ، حفّار. ج ، چاخورگان . رجوع به چاخو و چاخوئی شود.
پاخارهلغتنامه دهخداپاخاره .[ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سنگ و جز آن که شوخ پای بدان سترند. سنگ پا: قیشور؛ سنگ پاخاره . (بحر الجواهر).
پاخارهلغتنامه دهخداپاخاره .[ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سنگ و جز آن که شوخ پای بدان سترند. سنگ پا: قیشور؛ سنگ پاخاره . (بحر الجواهر).