اخفاءلغتنامه دهخدااخفاء. [ اِ ] (ع مص ) پوشیده داشتن . پنهان داشتن . نهان کردن . پوشیده کردن . نهان داشتن . پنهان کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). پوشیدن . پوشانیدن . نهفتن . || آشکار کردن . (تاج المصادر بیهقی )(زوزنی ) (از اضداد است ). || نهان گردیدن .پوشیده گردیدن . || (اصطلاح تجوید) هر
اخفیلغتنامه دهخدااخفی . [ اَ فا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خفی . خفی تر. پوشیده تر. مقابل اجلی : تعریف باخفی .- امثال : اخفی مما یخفی اللیل .اخفی من الماء تَحت َالرﱡفَه .
تخفیةلغتنامه دهخداتخفیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) اِخفاء. پوشیدن و پنهان کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
پوشیده رازیلغتنامه دهخداپوشیده رازی . [ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) اخفاء سرّ. نهانی راز : زپوشیدن راز شد روی زردکه پوشیده رازی دل آرد بدرد.نظامی .
نانهفتنیلغتنامه دهخدانانهفتنی . [ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ت َ ] (ص لیاقت ) غیرقابل استتار. که قابل اخفاء نیست . که آشکار و واضح و لائح و هویداست . که آن را نتوان یا نشاید پوشید و نهفت و پنهان کرد.
هسلغتنامه دهخداهس . [ هََ س س ] (ع مص ) کوفتن چیزی را و شکستن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || سخنی اندیشیدن مرد و امری درآمدن در دل وی . (منتهی الارب ). حدیث نفس . || اخفاء کلام . (از اقرب الموارد).
فجفجهلغتنامه دهخدافجفجه . [ ف َ ف َ ج َ / ج ِ / ف ُ ف ُ ج َ / ج ِ ] (اِ) سخنی که در افواه افتد بطریق اخفاء، و سخن با هم آهسته گفتن ، و این معرب پچ پچه است . (غیاث ). رجوع به پچ پچ و پچ پچه شود
