ارتغاءلغتنامه دهخداارتغاء. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) گرفتن کفک شیر و خوردن . (منتهی الارب ). کفک شیر خوردن .کف شیر خوردن . (تاج المصادر بیهقی ). خوردن کف شیر.
مرتغیلغتنامه دهخدامرتغی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) کفک شیر خورنده . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). نعت فاعلی از ارتغاء. رجوع به ارتغاء شود.