آزردهلغتنامه دهخداآزرده . [ زَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) رنجیده . ملول . رَنجه . دلتنگ . آزاردیده . رنج دیده . زیان رسیده : گر این خواسته زو پذیرم همه ز من گردد آزرده شاه و رَمه . <p class="aut
آزردهفرهنگ فارسی عمیدآزاردیده؛ رنجیده؛ رنجهشده؛ دلتنگ؛ ملول؛ جراحتدیده: ◻︎ مشو شادمان گر بدی کردهای / که «آزرده» گردی گر آزردهای (فردوسی: ۷/۴۴۶).
پوستین به گازردهلغتنامه دهخداپوستین به گازرده . [ ب ِ زَ / زُ دِه ْ ] (نف مرکب ) کنایه است از آنکه کار را بغیر اهل سپارد،شاید جمله ای است برای تحقیر و استخفاف : تا چند که پوستین بگازر ده خرم دل آنکه پوستین دارد.انوری
نازردهلغتنامه دهخدانازرده . [ زُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) نیازرده . ناآزرده . آزرده نشده . مقابل آزرده .