استنصافلغتنامه دهخدااستنصاف . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) تمام حق خود گرفتن . همه ٔ حق ّ خود را گرفتن : استنصف منه .
مستنصفلغتنامه دهخدامستنصف . [ م ُ ت َ ص ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استنصاف . تمام حق خود گیرنده . (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || انصاف خواهنده . (از اقرب الموارد). رجوع به استنصاف شود.