اسیرتالغتنامه دهخدااسیرتا. [ اَ رِ ] (اِخ ) بخشی از کردان ، چادرنشین و چوپان و رمه بان و سلحشور. (تاریخ کرد تألیف رشید یاسمی ص 102).
حسرتالغتنامه دهخداحسرتا. [ ح َ رَ ] (ع صوت ) دردا. درداو حسرتا! لفظی که نمودن تحسر را گویند : حسرتا کان تن سررشته ز جان صید گردون ناکس دون شد. مسعودسعد.دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت دستم نمی رسد که بگیرم عنان دوست .<p clas
حشرتولغتنامه دهخداحشرتو. [ ح َ ش َ ] (اِخ ) قریه ای نزدیک سمرقند. (حبیب السیر چ طهران جزء3 از ج 3 ص 226 س 6 و چ خیام ج 4 ص <
حسرتی کاشیلغتنامه دهخداحسرتی کاشی . [ ح َ رَ ی ِ ] (اِخ ) از شعرای ایران ، معاصر تقی کاشی و حاتم کاشی . شعر او در خلاصةالاشعار آورده شده است . و در صبح گلشن گوید: از شاگردان محتشم بوده است . (ذریعه ج 9 ص 238).