لغتنامه دهخدا
اطهورسفس . [ اَ رِ ف ُ ] (اِخ ) ابن بیطار در مفردات خویش از وی روایت آرد از جمله در شرح کلمه ٔ حمار اهلی و کلمه ٔ سلحفاة و در پنج موضع دیگر. او راست : کتاب الخواص . همچنین محمدبن زکریای رازی در الحاوی نزدیک پنجاه جای نام وی را آورده است و گوید: قال اطهورسفس : و ان ّ شعرالانسا