اعذقلغتنامه دهخدااعذق . [ اَ ذُ ] (ع اِ) ج ِ عَذق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ عَذق ، بمعنی شاخ درخت خرمای باردار. (از اقرب الموارد). عِذاق . (اقرب الموارد). ج ِعَذق ، خرمابن بابار. (آنندراج ). رجوع به عذق شود.
احذقلغتنامه دهخدااحذق . [ اَ ذَ ] (ع ص ) حبل اَحذَق ؛ طنابی پاره پاره . || (ن تف ) حاذق تر. استادتر.
احداقلغتنامه دهخدااحداق . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حَدَقه . سیاهیهای چشم . (منتهی الارب ). مردمکهای چشم . (غیاث ).
احداقلغتنامه دهخدااحداق . [ اِ ] (ع مص ) گردچیزی درآمدن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). احاطه کردن . || اِحداق روضه ؛ حدیقه شدن مرغزار.
عذقلغتنامه دهخداعذق . [ ع َ ] (ع اِ) خرمابن با بار. ج ، اَعذُق و عِذق ؛ و منه قول الجباب بن المنذر انا عذیقها المرجب . || نوعی از خرما در مدینه . (منتهی الارب ).