لغتنامه دهخدا
مشارف الشام . [ م َ رِ فُش ْ شا ] (اِخ ) آن دههاست از عرب که متصل زمین آبادان است . از آن است «سیوف مَشرفیّة»؛ یعنی شمشیرهای منسوب به سوی مشارف . لا یقال : مشارفی لان الجمع لا ینسب الیه اذا کان علی هذا الوزن . (منتهی الارب ) (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). قریه هاست در نز