لغتنامه دهخدا
امصاع . [ اِ ] (ع مص ) اقرار کردن حق کسی را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بحق کسی اقرار کردن . (از اقرب الموارد). || افکندن مادر بچه را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). || پیخال (فضله ٔ مرغ ) انداختن مرغ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج