اهزاقلغتنامه دهخدااهزاق . [ اِ ] (ع مص ) بسیار خندیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ).
اوجاقلغتنامه دهخدااوجاق . (ترکی ،اِ) اوجاغ . اجاق : مردمان دوراندیش که نمک خوار اوجاق صفویه بودند. (تاریخ گلستانه ). رجوع به اجاق شود.
اوجاکلغتنامه دهخدااوجاک . (اِخ ) دهی است از دهستان وابو از بخش مرکزی شهرستان آمل دارای 250 تن سکنه . آب آن از چشمه و رودخانه هراز و محصول آن برنج و صیفی و شغل اهالی زراعت است . راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).<b
اوزاغلغتنامه دهخدااوزاغ . [ اَ ] (ع اِ) ضعیفان . (از منتهی الارب ) (المنجد) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || ج ِ وَزَغَة. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بمعنی کربسه یا جانوری شبیه آن . (آنندراج ).