ارتتاملغتنامه دهخداارتتام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بسته شدن رتیمه (یعنی رشته ٔ یادآور) به انگشت . تَرتُم . (منتهی الارب ).
ارتطاملغتنامه دهخداارتطام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) انبوهی کردن چیزی بر کسی . (منتهی الارب ). ازدحام . ارتکام . برهم نشستن . (زوزنی ). || در کاری افتادن که نتوان از آن بیرون شد. (منتهی الارب ). در کاری دشخوار گرفتار شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || در گِل افتادن . (منتهی الارب ). در گل ماندن