لغتنامه دهخدا
بارومتر. [ م ِ ] (اِ مرکب ) میزان الهوا. آلتی است که برای اندازه گیری فشارهای جوی و نیز برای تعیین اندازه ٔ ارتفاع کوه ها بکار میرود. اسبابی است که برای نخستین بار بوسیله ٔ توریسلی (توریچلی ) برای تعیین فشار وارده بر سطح آزاد جیوه بکار رفت . و این نوع بارومتر معمولی است . مأ