باقرحالغتنامه دهخداباقرحا. [ ق َ ] (اِخ ) از قرای بغداد و از نواحی نهروان است . (از معجم البلدان ) (مراصد الاطلاع ).
باقرحیلغتنامه دهخداباقرحی . [ ق َ ی ی ] (اِخ ) ابوالحسن محمدبن اسحاق بن ابراهیم بن مخلدبن جعفر باقرحی از خاندان دانش و حدیث بغداد بود. در ماه رمضان سال 481 هَ. ق . در سن 84 سالگی درگذشت . (از معجم البلدان ) .
باقرحیلغتنامه دهخداباقرحی . [ ق َ ی ی ] (ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. (از الانساب سمعانی ).
باقرةلغتنامه دهخداباقرة. [ ق ِ رَ ] (ع ص ) تأنیث باقر. شکافنده .- رجل باقرة ؛ آنکه درعلوم جستجو کند و ژرف نگرد. (از تاج العروس ).- فتنة باقرة ؛ فتنه ٔ عظیم ووسیع. (از تاج العروس ) و در حدیث آمده است : ستأتی علی الناس فتنة باقرة تدع الحل
باقرةلغتنامه دهخداباقرة. [ ق ِرَ ] (اِخ ) از قرای یمامه است و دو قریه بدین نام است . (از تاج العروس ) (معجم البلدان ) (مراصدالاطلاع ).
باقرحیلغتنامه دهخداباقرحی . [ ق َ ی ی ] (ص نسبی ) منسوب به باقرحا از قراحی بغداد. (از الانساب سمعانی ).