باهم آوردنلغتنامه دهخداباهم آوردن . [هََ وَ دَ ] (مص مرکب ) همراه آوردن . || تألیف کردن . جمع کردن . (از فرهنگ شعوری ). تسطیر. (تاج المصادر بیهقی ). به یک جا گرد کردن : چندان کتب ... باهم آوردند که بیخ دین در دلها راسخ گشت ... (راحةالصدور راوندی ). || درهم کشیدن . هم کشیدن
باهمفرهنگ فارسی عمید۱. با یکدیگر؛ بهاتفاق.۲. متحد.⟨ با هم آمدن: (مصدر لازم) همراه یکدیگر آمدن.⟨ با هم شدن: (مصدر لازم) متفق شدن.
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هََ ] (ق مرکب ) همراه . معاً. به معیت . به اتفاق . به اتحاد. با یکدیگر. (ناظم الاطباء). بهم . متفقاً. متحداً. جفت . یکجا : خوبان چو بهم گرمی بازار فروشندباهم بنشینند و خریدار فروشند. عرفی .الفة؛ باهم آمیخت
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هَُ ] (اِ) باد موافق . (آنندراج ).باد شرطه . بادی که از عقب کشتی وزد. (ناظم الاطباء).باد مراد. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 177) : سالک این شرطه به ساحل نرساند ما راکشتی بی
تقبیضلغتنامه دهخداتقبیض . [ ت َ ] (ع مص ) باهم آوردن . (زوزنی ). باهم آوردن یعنی جمع کردن . (مجمل اللغه ). فراهم آوردن و گرد کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چیزی دادن مر کسی را که بگیرد. (مجمل اللغة). در دست و قبضه ٔ کسی دادن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندر
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هََ ] (ق مرکب ) همراه . معاً. به معیت . به اتفاق . به اتحاد. با یکدیگر. (ناظم الاطباء). بهم . متفقاً. متحداً. جفت . یکجا : خوبان چو بهم گرمی بازار فروشندباهم بنشینند و خریدار فروشند. عرفی .الفة؛ باهم آمیخت
باهمفرهنگ فارسی عمید۱. با یکدیگر؛ بهاتفاق.۲. متحد.⟨ با هم آمدن: (مصدر لازم) همراه یکدیگر آمدن.⟨ با هم شدن: (مصدر لازم) متفق شدن.
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هََ ] (ق مرکب ) همراه . معاً. به معیت . به اتفاق . به اتحاد. با یکدیگر. (ناظم الاطباء). بهم . متفقاً. متحداً. جفت . یکجا : خوبان چو بهم گرمی بازار فروشندباهم بنشینند و خریدار فروشند. عرفی .الفة؛ باهم آمیخت
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هَُ ] (اِ) باد موافق . (آنندراج ).باد شرطه . بادی که از عقب کشتی وزد. (ناظم الاطباء).باد مراد. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 177) : سالک این شرطه به ساحل نرساند ما راکشتی بی
باهمفرهنگ فارسی عمید۱. با یکدیگر؛ بهاتفاق.۲. متحد.⟨ با هم آمدن: (مصدر لازم) همراه یکدیگر آمدن.⟨ با هم شدن: (مصدر لازم) متفق شدن.
بالباهملغتنامه دهخدابالباهم . [ ل ُهَِ ] (اِخ ) بنابر آنچه در باج پران آمده است نام رودخانه ای بوده است در هند و از کوهستان رکشبام سرچشمه میگرفته . رجوع به تحقیق ماللهند بیرونی ص 128 شود.
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هََ ] (ق مرکب ) همراه . معاً. به معیت . به اتفاق . به اتحاد. با یکدیگر. (ناظم الاطباء). بهم . متفقاً. متحداً. جفت . یکجا : خوبان چو بهم گرمی بازار فروشندباهم بنشینند و خریدار فروشند. عرفی .الفة؛ باهم آمیخت
باهملغتنامه دهخداباهم . [ هَُ ] (اِ) باد موافق . (آنندراج ).باد شرطه . بادی که از عقب کشتی وزد. (ناظم الاطباء).باد مراد. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 177) : سالک این شرطه به ساحل نرساند ما راکشتی بی