لغتنامه دهخدا
باهو کلات . [ ک َ ] (اِخ ) دهستانی از بخش دشتیای چاه بهار. حدود: از شمال به راسک و از خاور به مرز پاکستان ، از جنوب به دریای عمان ، از باختر به دشتیاری . آب آن از باران و رودخانه ٔ سرباز که در این ناحیه رودخانه ٔ باهوکلات خوانده میشود. محصول آنجا غلات ، حبوبات ، ذرت ، لبنیات