لغتنامه دهخدا
باکوی . [ ک ُ وی ] (اِخ ) (الَ ...) ابوعبداﷲ محمدبن باکویه ٔ شیرازی منسوب به جد خود. و از علمای صوفیه بود و ابوالقاسم قشیری از او روایت کرده است اوبعد از سال 420 هَ . ق . درگذشته است . (از انساب سمعانی ).ابن اثیر در لباب الانساب آرد: «من عقید