بباطن کسی گذاشتنلغتنامه دهخدابباطن کسی گذاشتن . [ ب ِ طِ ن ِ ک َ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کسی را واگذاشتن به نیت خود. به دعای بد سپردن . (آنندراج ).
ببوتنلغتنامه دهخداببوتن . [ ب ِ ت َ] (مص ) (به لهجه ٔ شیرازی ) ببودن . بودن : که همچون مت ببوتن دل وای ره غریق العشق فی بحر الوداد.حافظ.