لغتنامه دهخدا
بهرک . [ ب َ رَ ] (اِ) پوست دست و پا و اعضا که بسبب کار کردن سخت شده و پینه بسته باشد. (برهان ) (آنندراج ). پوست اعضا که بسبب کثرت کار سخت شده باشد و پینه نیز گویند. (رشیدی ). پوست دست و پا و دیگر اعضابود که بسبب کثرت کار سخت شده باشد و آنرا پینه نیزخوانند. (جهانگیری ). پوست