بداعةلغتنامه دهخدابداعة. [ ب َ ع َ ] (ع مص ) درگذشتن از اقران در علم و شرف و شجاعت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
صاحب بن عبادلغتنامه دهخداصاحب بن عباد. [ ح ِ ب ِب ْ ن ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) نام وی اسماعیل ، مکنی به ابی القاسم و ملقب به صاحب و کافی الکفاة. ابن خلکان گوید: او نخستین کس است از وزراء که لقب صاحب گرفت بدان سبب که مصاحب ابوالفضل بن العمید بود و او را صاحب ِ ابن عمید میگفتند و چون به وزارت رسید این لقب