لغتنامه دهخدا
برذون . [ ب ِذَ ] (ع اِ) ستور و اسب تاتاری . (منتهی الارب ) (آنندراج ). قسمی است از چارپا از اسب پایین تر و از الاغ تواناتر. (از اقرب الموارد). ج ، براذین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). اسب ترکی . (مهذب الاسماء).و در منتخب نوشته برذون اسبی است که مادر و پدرش عربی