بشغةلغتنامه دهخدابشغة. [ ب َ غ َ ] (ع اِ) باران نرم و ضعیف که روان نگردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به بشغ شود.
بشغلغتنامه دهخدابشغ. [ ب َ ] (ع اِ) باران نرم و ضعیف که روان نگردد. بشغة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).