بعبعةلغتنامه دهخدابعبعة. [ ب َ ب َ ع َ ] (ع اِ) حکایت بعضی آواز. || سخن راندن بشتاب . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || گریختن از جنگ کفار. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ).
بهبهةلغتنامه دهخدابهبهة. [ ب َ ب َ هََ ] (ع مص ) بانگ بلند کردن شتر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || بهبه الرجل به بهبهةً؛ به به گفتن کسی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
بحبحةلغتنامه دهخدابحبحة. [ ب َ ب َ ح َ ] (ع مص ) جای گرفتن و فرودآمدن . (از منتهی الارب ). || فرود آمدن باران و امثال آن . (ناظم الاطباء). || بانگ کردن با گرفتگی گلو. (از دزی ج 1 ص 52). بح بح کردن .
بهباهلغتنامه دهخدابهباه . [ ب َ ] (ع ص ) بمعنی بخباخ که شتر بانگ کننده ٔ از مستی باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).