لغتنامه دهخدا
ابومحرز. [ اَ م ُ رِ ] (اِخ ) خلف بن حیان بلالی بصری الفرغانی . ملقب به احمر. شاعر و راویه ٔ ایرانی . پدر و مادر او هردو از مردم فرغانه . ابوعبیدة معمربن المثنی گوید: خلف احمر استاد اصمعی و معلم اهل بصره است . و اخفش گوید: هیچکس را داناتر بشعر از خلف احمر و شاگرد او اصمعی نبی