بوقشرملغتنامه دهخدابوقشرم . [ ] (ع اِ مرکب ) نوعی از گیاه . (دزی ج 1 ص 129). ابویموت . گیاهی که عصاره ٔآن برای بیاض عین سود دارد. (یادداشت بخط مؤلف ).
بربینهلغتنامه دهخدابربینه . [ ب َ ن َ / ن ِ ] (اِ) بربانه . ابویموت . بوقشرم . (ابن بیطار). چکانیدن عصاره ٔ آن بیاض عین [ پرده سپید ] را سود بخشد. (یادداشت بخط مؤلف ).