بیرقدارلغتنامه دهخدابیرقدار. [ ب َ / ب ِ رَ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ بیرق . دارنده ٔ اختر و درفش . علمدار. حامل لواء. حامل بیرق .
بیراقدارلغتنامه دهخدابیراقدار.[ ب َ ] (نف مرکب ) بیرقدار. علمدار. (ناظم الاطباء). و رجوع به بیرقدار شود.