بغیانلغتنامه دهخدابغیان . [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ باغی .(ناظم الاطباء). ج ِ باغی . طالب و جوینده . (آنندراج ). بغاة. (اقرب الموارد). و رجوع به باغی و بغاة شود.