بیمزهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ آلی ] بیمزه، بیطعم، آبکی [ مربوط بهآب 339]، رقیق، ضعیف، بیات، مانده، کهنه [ قدیمی 127] نیمپخته، دمنکشیده، دان، شُل، نرم، شفته
بمزهلغتنامه دهخدابمزه . [ ب ِ م َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) بامزه . خوش مزه . لذیذ. (یادداشت مرحوم دهخدا).
