تبندرلغتنامه دهخداتبندر. [ ت َ ب َ دَ ] (اِ) چوبی باشد بزرگ که در پس در اندازند تا غیر نگشاید و آن را فدرنگ و پژاوند نیز خوانند. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ) (از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 276 الف ). چوبی باشد که آن را در
طبندرلغتنامه دهخداطبندر. [ طَ ب َ دَ ] (ع اِمص ) بدی . || فساد: یقال بینهم طبندر؛ ای شر. (منتهی الارب ).