لغتنامه دهخدا
تتائی . [ ت َ ] (اِخ )شمس الدین محمدبن ابراهیم مکنی به ابوعبداﷲ تتائی مالکی . وی قاضی القضاة مصر و مردی خویشتن دار و فاضل و عفیف و متدین بود. مدتی بکار قضا مشغول شد و سپس آن را ترک گفت و به تدریس و تصنیف پرداخت و در فرایض یدی طولی داشت و پس از سال 9