لغتنامه دهخدا
تریکه .[ ت َ ک َ ] (ع ص ، اِ) زنی که مانده باشد و کسی او رانخواهد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زنی که فروگذاشته شود و هیچکس با او زناشویی نکند. (از اقرب الموارد) (از المنجد). زنی که شوهر نکند. (آنندراج ). || مرغزاری که ناچریده مانده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم ال