خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تنک مشرب پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
تنک مشرب
لغت‌نامه دهخدا
تنک مشرب . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ م َ رَ] (ص مرکب ) مقابل فراخ مشرب . (آنندراج ) : عقل تنک مشرب است به که چو طالب در کف آشفتگی زمام سپارم . طالب آملی (از آنندراج ).رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
واژه‌های مشابه
-
تُنُک
لهجه و گویش تهرانی
تنگ، ظریف، نازک، باریک، ضعیف،نان لواش ،کم پشت
-
تُنُک
لهجه و گویش بختیاری
tonok نازک، رقیق.
-
تُنُک
لهجه و گویش دزفولی
رقیق، شل ، نبسته
-
تُنُکِ
لهجه و گویش گنابادی
tonowke در گویش گنابادی یعنی شورت
-
تُنُکْ
لهجه و گویش گنابادی
tonok در گویش گنابادی یعنی پهن ، پهن کردن ، گستردن
-
حسن تنک
لغت‌نامه دهخدا
حسن تنک . [ ح ُ ن ِ ت ُ ن ُ ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حسن سهل و ضعیف : حسن تنک بتان چه بینم از دیدن آفتاب توبه .عرفی (از آنندراج ).
-
تنک شدن
لغت‌نامه دهخدا
تنک شدن . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ش ُ دَ ](مص مرکب ) کم و رقیق شدن . مقابل انبوه شدن . مقابل غلیظ شدن : استرقاق ؛ تنک شدن . (زوزنی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تنک کردن
لغت‌نامه دهخدا
تنک کردن . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) گشاده و روان کردن چیزی زفت و سطبر را. ترقیق . رقیق کردن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : اکنون اصل آب هواست ، چون آب را تنک تر کنی هوا گردد. (کتاب المعارف ). تنک کردن شیر را؛ به آب آمیختن آن را. تنک کرد...
-
تنک آب
لغت‌نامه دهخدا
تنک آب . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) کم آب . (آنندراج ). کم عمق و پایاب و آب کم عمق . (ناظم الاطباء). آب باریک . آب کم . آب کم عمق در جوی یا در رودی . آبی رونده و قلیل . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : دریای فراوان نشود تیره به سنگ عارف که ...
-
تنک اندام
لغت‌نامه دهخدا
تنک اندام . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ اَ ] (ص مرکب ) کنایه از نازک اندام . (آنندراج ) : در گلستان لطافت چو گل نوخیزش تنک اندام و تنک پوش و تنک لب نگزید. امیرخسرو (از آنندراج ).رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تنک بزم
لغت‌نامه دهخدا
تنک بزم . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ب َ ] (ص مرکب ) کسی که در مجالس بی معنی می گوید و مسخره . (ناظم الاطباء). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تنک بهره
لغت‌نامه دهخدا
تنک بهره . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ب َ رَ / رِ ] (ص مرکب ) آنکه حصه و بهره ٔ وی کم باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
تنک بیز
لغت‌نامه دهخدا
تنک بیز. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ] (اِ مرکب ) نوعی از غربال که به مو بافند وچیزی که خواهند نیک باریک شود بدان بیزند . (فرهنگ رشیدی ). غربالی را گویند که نرم و باریک و از موی دم اسب ساخته و در غایت تنک چشمی باشد و هرچه از آن بیزند نرم بیرون آید و پالاون و...