تکژدانلغتنامه دهخداتکژدان . [ ت َ ک َ ](اِ مرکب ) تکژدانه . (ناظم الاطباء). پرده ای که هسته ٔانگور در میان آنست و پوست انگور. (ناظم الاطباء).
تکیدنلغتنامه دهخداتکیدن . [ ت َ دَ ] (ع مص ) جنبیدن و دویدن و پوییدن و تاختن . (ناظم الاطباء) : تا ز عدم گرد فنا برنخاست می تک و می تاز که میدان تراست . نظامی .|| لاغر شدن . کمی لاغر شدن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تکیدگی و
تکیدنفرهنگ فارسی عمید۱. دویدن؛ تاختن: ◻︎ تا ز عدم گرد فنا برنخاست / میتک و میتاز که میدان تو راست (نظامی۱: ۱۶).۲. پوییدن.۳. جنبیدن.
تگژدانهلغتنامه دهخداتگژدانه . [ ت َ گ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) غلاف دانه ٔ انگور. (شرفنامه ٔ منیری ). غلاف دانه . (آنندراج ). رجوع به تکژدان شود.