جاندهیلغتنامه دهخداجاندهی . [ دِ ] (حامص مرکب ) عمل جان دادن . جان فدا کردن . || مخالفت . مقاومت . || فدیه ٔ حیوة و مرگ . (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
جوندهلغتنامه دهخداجونده . [ ج َ وَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه چیزی را میجود. || فردی از راسته ٔ جوندگان . یک تن از جانوران راسته ٔ جوندگان . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جوندگان شود.
جویندهلغتنامه دهخداجوینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) از جستن ، جستجوکننده . طالب . (منتهی الارب ) (فرهنگ فارسی معین ).- امثال : تا مثل باشد که هر جوینده ای یابنده است هرچه جوید خاطرت ه
زایندهلغتنامه دهخدازاینده . [ ی َ دَ / دِ ] (نف ) والد. بچه آورنده . مقابل تخم گذار (در حیوانات ). || (اِ) مادر. (شرفنامه ٔ منیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : ز زاینده قیصر برافراخت بال که آن زادنش فرخ آمد بفال . <p class="a
جویندهفرهنگ فارسی عمیدجستجوکننده؛ طلبکننده؛ کاوشکننده: ◻︎ گر گران و گر شتابنده بُوَد / آنکه جویندهست یابنده بُوَد (مولوی: ۳۷۲).