جحنشةلغتنامه دهخداجحنشة. [ج َ ن َ ش َ ] (ع مص ) کلان گردیدن شکم کودک . (از منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد) (آنندراج ) (قطر المحیط).
جهانگشالغتنامه دهخداجهانگشا.[ ج َ گ ُ ] (نف مرکب ) جهان گشاینده . تسخیرکننده ٔ عالم . جهان گیر. کشورگیر. فاتح و مسخِّر جهان : میر بزرگ نامی گُرد گران سپاهی شیر ملک شکاری شاه جهانگشایی .فرخی .
جهانگشایلغتنامه دهخداجهانگشای . [ ج َ گ ُ ](نف مرکب ) گشاینده و تسخیرکننده ٔ جهان : حکم تو دیوبند و جهانت جهانگشای اقبال بر در تو در آسمانگشای . خاقانی .شاه جهانگشای را از شب و روز آن جهان باد هزار سال عمر اینْت دعای راستین .<p
جهانگشاییلغتنامه دهخداجهانگشایی . [ ج َ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل جهانگشا. مسخر کردن جهان . جهانگیری : ای در نظر تو جانفزایی در سکه ٔ تو جهانگشایی .نظامی .