جزبه دارلغتنامه دهخداجزبه دار. [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] (نف مرکب ) در تداول عامه ، آنکه دارای حالتی است که جلب ترس و احترام کند. (از یادداشت مؤلف ). رجوع به جزبه شود.
زجبةلغتنامه دهخدازجبة. [ زُ ب َ ] (ع اِ) کلمة: «ماسمعت له زجبة»؛ یعنی نشنیدم از او کلمه ای . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). زجبه ، زجمة؛ کلمة. (از جمهره ٔ ابن درید ج 1 ص 209).
جزبهلغتنامه دهخداجزبه . [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِمص )خشم . غضب . جَزْبَه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از جذبه ٔتازی . در تداول عامه ، حالتی که جلب ترس و احترام کند. (یادداشت مؤلف ). گیرایی . تسلط بر کار و افراد.- باجزبه ؛ جزبه
جزبه داشتنلغتنامه دهخداجزبه داشتن . [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ت َ ] (مص مرکب ) در تداول عامه ، دارا بودن حالتی که جلب ترس و احترام کند. (از یادداشت مؤلف ): فلان معلم یا استاد جزبه دارد.
جزبهلغتنامه دهخداجزبه . [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِمص )خشم . غضب . جَزْبَه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از جذبه ٔتازی . در تداول عامه ، حالتی که جلب ترس و احترام کند. (یادداشت مؤلف ). گیرایی . تسلط بر کار و افراد.- باجزبه ؛ جزبه
جزبهلغتنامه دهخداجزبه . [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِمص )خشم . غضب . جَزْبَه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از جذبه ٔتازی . در تداول عامه ، حالتی که جلب ترس و احترام کند. (یادداشت مؤلف ). گیرایی . تسلط بر کار و افراد.- باجزبه ؛ جزبه
جزبهلغتنامه دهخداجزبه . [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] (از ع ، اِمص )خشم . غضب . جَزْبَه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از جذبه ٔتازی . در تداول عامه ، حالتی که جلب ترس و احترام کند. (یادداشت مؤلف ). گیرایی . تسلط بر کار و افراد.- باجزبه ؛ جزبه