جلابیبلغتنامه دهخداجلابیب . [ ج َ ] (ع اِ)ج ِ جلباب . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). بمعنی پیراهن و چادر زنان . (آنندراج ). رجوع به جلباب شود.
جلبیبلغتنامه دهخداجلبیب . [ ج ِ ] (از ع ، اِ) مماله ٔ جلباب : شب عشاق لیلةالقدر است چون برون آوری سر از جلبیب . رودکی .رجوع به جلباب شود.
جلیبیبلغتنامه دهخداجلیبیب . [ ج ُ ل َ ] (اِخ ) از صحابیان است . (منتهی الارب ). و در عبارت بعض دیگر وی از انصار است . ابن حجر در الاصابة و ابن فهد در المعجم و ابن عبدالبر در استیعاب از وی یاد کنند. (تاج العروس ).
جلبابلغتنامه دهخداجلباب . [ ج ِ ](ع اِ) پیراهن و چادر زنان . || معجر یا چادری که زنان لباس خود را از بالا بپوشند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || دانه ٔ خلر. (منتهی الارب ). ج ، جلابیب . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
جلبابلغتنامه دهخداجلباب . [ ج ِ ل ِب ْ با ] (ع اِ) جِلباب .(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به جلباب شود.
جلبابلغتنامه دهخداجلباب . [ ج ِ ](ع اِ) پیراهن و چادر زنان . || معجر یا چادری که زنان لباس خود را از بالا بپوشند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || دانه ٔ خلر. (منتهی الارب ). ج ، جلابیب . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).