لغتنامه دهخدا
اعیاد. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عید، روز فراهم آمدن قوم . روز جشن اهل اسلام . (آنندراج ). ج ِ عید. (ناظم الاطباء). ج ِعید، خوی گرفته و هرچه بازآید از اندوه و بیماری و غم و اندیشه و مانند آن و روز فراهم آمدن قوم و روز جشن اهل اسلام . در اصل واوی است و به یاء جمع بندند بجهت لازم بودن