لغتنامه دهخدا
چراغ سپهر. [ چ َ / چ ِ غ ِ س ِ پ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب و ماه و ستارگان باشد. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مجازاً آفتاب . چراغ آسمان و چراغ فلک . (فرهنگ نظام ). آفتاب عالمتاب . مرادف چراغ آسمانی و چراغ