جوانه

جوانه

پزشکی

bud

جوانه

لغت‌نامه دهخدا

جوانه . [ ج َ ن َ / ن ِ ] (اِ) جوانی . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). شباب . || شاخه ٔ تازه ٔ درخت . شاخ نوبررسته از درخت . شاخ نو که از درختی یا ریشه ٔ آن روید. || (ص ) تازه . جوان . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : عصیر جوانه هنوز از قدح همی زد بتعجیل برتاب...

جوانه

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: javāne) تازه ، نو ، به مجاز جوان .

جوانه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) javāne ۱. (زیست‌شناسی) اندامی نورس شبیه برگ‌های ریز که در سر شاخه و در بغل برگ و در اطراف شاخه‌های درخت می‌روید و از فلس‌های متعدد ساخته شده و بعد از باز شدن به شکل برگ درمی‌آید؛ تژ.۲. (زیست‌شناسی) دانه‌ای که مرحلۀ رشد آن به‌تازگی آغاز شده است....

جوانه

فرهنگ فارسی معین

(جَ نِ) (اِ.) شاخة تازة درخت .

جوانه

لهجه و گویش اصفهانی

تکیه ای: ǰevuna طاری: ǰevuna طامه ای: ǰevuna طرقی: ǰevuna کشه ای: tark نطنزی: ǰevuna

جوانه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

eye, germ, offshoot, shoot, sprout

جوانه

دیکشنری فارسی به عربی

برعم , شرنقة , کرنب صغير

جوانة

لغت‌نامه دهخدا

جوانة. [ ج َوْ وا ن َ ] (ع اِ) سرین و دبر. (منتهی الارب ). اِسْت . (ذیل اقرب الموارد از قاموس ).

جوانه زدن

لغت‌نامه دهخدا

جوانه زدن . [ ج َ ن َ / ن ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) شاخ تازه از درخت رُستن . شاخ تر برآوردن درخت . رجوع به گیاه شناسی گل گلاب شود.

bud primordium

آغازۀ جوانه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی- علوم گیاهی] ابتدایی‌ترین ساختار در مرحلۀ نمو جوانه

bud pruning

هَرَس جوانه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[مهندسی منابع طبیعی- محیط‌زیست و جنگل] زدودن جوانه‌های جانبی از تنۀ درختان برای جلوگیری از رشد و تبدیل آنها به شاخه متـ . جوانه‌زدایی debudding, disbudding

bud scale

فلس جوانه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زیست‌شناسی، کشاورزی- علوم باغبانی] برگ تغییرشکل‌یافته‌ای که جوانۀ گیاهان چندساله را می‌پوشاند و از آنها محافظت می‌کند متـ . جوانه‌پوش tegmentum, cataphyll

apical bud, terminal bud

جوانۀ انتهایی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[کشاورزی- علوم باغبانی، مهندسی منابع طبیعی- محیط‌زیست و جنگل] جوانۀ رویشی یا زایشی در انتهای شاخه