لغتنامه دهخدا
حباشة. [ ح ُ ش َ ] (اِخ ) بازاری از بازارهای عرب در جاهلیت است . عبدالرزاق از معمر، از زهری روایت کرده که چون پیغمبر به سن بلوغ رسید و مال نداشت خدیجه او را استخدام کرد، تا به بازار حباشة که در تهامة بود عامل او باشد، و مرد دیگری از قریش را نیز با او استخدام کرد.پیغمبر گفت :